Langzaam maar zeker beginnen de consequenties van de handicap "Kleurenblindheid" door te dringen. Mogelijk door de nodige aandacht in de dagbladen bij de invoering van de kleurenblindproofverkeersborden en vervolgens in de praktijk waar de borden ook voor kleurzienden duidelijker zijn, zeker in het donker. De kleuraanpassingen van de rode knipperlichten bij spoorwegovergangen en van het rood in de matrixborden boven de snelweg is het grote publiek ontgaan. Het blauwgroen van het onderste verkeerslicht is weer wel opgevallen. Gelukkig zijn de aanpassingen (andere tint en/of dubbele codering) bij deze maatschappelijke handicap (geen medische) ook voor niet-kleurenblinden een verbetering, hetgeen bij de meeste andere handicaps niet het geval is. Dus hier gaat het niet ten koste van de niet-gehandicapten. Bovendien zijn de kosten te verwaarlozen. Het overtuigen kost de meeste energie, daarna is het een kwestie van goede tinten selecteren en/of voorstellen doen t.a.v. dubbele coderingen. (Author/publisher)
Samenvatting