Wie regelmatig onderweg is zal het niet ontgaan. Langs steeds meer wegen wordt de bermbegroeiing met rust gelaten. In plaats van strak geschoren bermkanten zien we een explosie van klaprozen, ratelaars, smeerwortel en fluitekruid. Alleen een smal strookje langs het asfalt wordt vaak nog bijgehouden. Groningen maait op ecologisch verantwoorde wijze de bermen van provinciale wegen en waterwegen en ook Drenthe is er vorig jaar weer toe overgegaan. Daarmee sluit het aan bij het landelijk beleid. In 2007 stapte Drenthe af van ecologisch bermbeheer, omdat er veel overlast was van het voor paarden en runderen giftige Jacobskruiskruid. Met de wildgroei in bermen en tussenbermen is niet iedereen blij. Sommige mensen vinden een kortgeschoren berm netter of vrezen dat het ecologisch bermbeheer ten koste gaat van de verkeersveiligheid. Sommige particulieren gaan er zelfs toe over zelf de berm in de buurt van hun woning bij te houden. Verkeerspsycholoog Cees Wildervanck uit Overschild erkent dat het zicht op kruisingen niet mag worden belemmerd. Anders neemt de kans op ongevallen toe. ,,Bij drukke kruispunten moet je de zijwegen kunnen overzien." Ook bermbegroeiing langs slingerende plattelandswegen kan het zicht op tegemoetkomende auto’s belemmeren. Wildervanck: ,,Het is de vraag of dat erg is. Mijn stelling is altijd: als mensen zich onveiliger voelen, gedragen ze zich veiliger. Door hoog gras in de bochten gaan ze voorzichtiger rijden." (Author/publisher)
Samenvatting