Agressie in zijn uiteenlopende verschijningsvormen wordt beschouwd als een wezenlijke bedreiging van de verkeersveiligheid. Naast een mogelijk directe relatie van agressie met verkeersveiligheid, speelt bij verkeersagressie ook de relatie met gedragsnormen. Bij het overschrijden van gedragsnormen in het verkeer ontstaan ergernissen en ontstaat het risico dat mensen onaanvaardbaar gedrag overnemen, waardoor een negatieve spiraal in werking treedt. Vanuit de politiek ontstaat er een steeds grotere druk om over te gaan tot aanpak van deze ongewenste en schadelijke verkeersgedragingen. Het draagvlak om de agressie in het verkeer terug te dringen groeit met de dag. Complicatie is dat het probleem vele gezichten heeft en terugdringen geen vanzelfsprekende zaak is. Aanpakken en meningen verschillen sterk. Het hebben van goed inzicht in de problematiek en de oorzaken van agressief verkeersgedrag is dan ook essentieel voor een effectieve aanpak ervan. In het kader van de Nota Mobiliteit en het interdepartementale project ‘Geweld in het openbare domein’ heeft VenW/DGP de intentie om in nauwe samenwerking met bestuurlijke en maatschappelijke partners een pakket maatregelen te ontwikkelen en te implementeren, waarmee agressie in het verkeer effectief en meer duurzaam kan worden teruggedrongen. Hierbij zal de aandacht vooral geconcentreerd worden op preventie door beïnvloeding van mens, voertuig, infrastructuur en organisatie. Het doel van deze studie is om een zo compleet mogelijk overzicht te bieden van projecten en interventies op het terrein van verkeersagressie die op de Nederlandse situatie van toepassing zijn of kunnen zijn. Dit kunnen projecten zijn uit zowel binnen- als buitenland. Hierbij ligt de nadruk op projecten en interventies met een preventief en/of repressief karakter. In dit onderzoek worden de verschillende gradaties van agressie en geweld tegen andere weggebruikers of verkeersobjecten meegenomen die tijdens actieve verkeersdeelname plaatsvinden. De projecten en interventies die in deze studie zijn opgenomen kunnen zowel specifiek gericht zijn op het aanpakken van agressie, als gericht zijn op een breder doel binnen de verkeerscontext maar die tevens kunnen bijdragen aan het voorkomen c.q. verminderen van (de kans op) agressie. De projecten zijn ingedeeld naar “sporen”: inhoudelijk betekenisvolle clusters die het mogelijk maken om de verschillende aanpakken met elkaar te vergelijken. Ook zijn de projecten ingedeeld naar binnen- of buitenland. Dit rapport is als volgt opgebouwd. In hoofdstuk 2 worden de theoretische achtergronden van de vier sporen beschreven. Van elk van de sporen wordt aangeven hoe de projecten die binnen dat spoor vallen, het best getypeerd kunnen worden. Hoofdstuk 3 bevat een leeswijzer. Hierin wordt aangegeven hoe de projecten zijn ingedeeld en hoe het rapport het beste kan worden gebruikt. In hoofdstuk 4 worden samenvattingen van alle nationale projecten gegeven, terwijl in hoofdstuk 5 de internationale projecten worden samengevat. Hoofdstuk 6 bevat een uitwerking van alle nationale projecten en in hoofdstuk 7 worden de internationale projecten verder uitgewerkt. Hoofdstuk 8 tenslotte bevat de conclusies. Tevens wordt hierin een doorkijkje gegeven naar de toekomst: wat zijn de stappen om te komen tot een effectieve aanpak van agressie. (Author/publisher)
Samenvatting