In het verkeersveiligheidsbeleid is beheersing van rijsnelheden één van de belangrijkste onderwerpen. Dit rapport doet verslag van een onderzoek dat tot doel had een voorstel te ontwikkelen voor de wijze waarop kennisuitwisseling op dit gebied georganiseerd kan worden. Er zijn werkbijeenkomsten belegd met beleidsfunctionarissen en bestuurders, waarin de behoefte aan kennis op het gebied van snelheidsbeheersing en de voorkeuren voor bepaalde vormen van kennisuitwisseling aan de orde zijn gesteld. Onderscheid is gemaakt tussen (a) kennis over de inhoud van beleidsmaatregelen en (b) kennis over de organisatie van beleid, oftewel de procesmatige aspecten.
Gebleken is dat de behoefte aan kennis over snelheidsbeheersing nog erg groot is, zowel op het beleidsinhoudelijke als op het procesmatige vlak. Diekennisbehoefte heeft betrekking op een groot aantal verschillende onderwerpen, welke zijn samen te vatten in vijf thema's:
- onderbouwing van beleid en een globaal overzicht van mogelijkheden;
- verbetering van de aanpak, inhoudelijk en procesmatig;
- praktische ervaringen;
- betrokkenheid van burgers en de samenleving;
- evaluatie.
Er zijn twaalf vormen van kennisoverdracht voorgelegd en besproken. Een naslagwerk, een elektronisch bestand en een periodieke uitgave zijn middelen om ‘achter het bureau' te gebruiken. Ze kunnen de gegevens en expertise leveren voor een planmatige aanpak. De meeste uitvoerenden die aan de werkbijeenkomsten deelnamen hebben grote behoefte aan deze middelen. Ook aan een coördinatiepunt bestaat duidelijk behoefte; aanvullende informatie, die past bij de specifieke omstandigheden waarmee men te maken heeft, kan dan sneller worden opgezocht.
De kennisuitwisseling met deze vier middelen is het beste primair op landelijk niveau te organiseren. Het ligt voor de hand om de Adviesdienst Verkeer en Vervoer (AVV), de SWOV en het Centrum voor Regelgeving en Onderzoek in de Grond-, Water- en Wegenbouw en de Verkeerstechniek (C.R.O.W) hierbij in te schakelen, en hen samenwerking met andere instanties zoals het Politie Verkeersinstituut (PVI) te laten organiseren.
Werken aan snelheidsbeheersing betekent samenwerken, met name op regionaal niveau. Daartoe zijn netwerken en werkgroepen nodig, en ook een ‘missionaris' om functionarissen of instanties bij beleid te betrekken. DeRegionale Organen voor de Verkeersveiligheid (ROV's) hebben als centrale taak om dergelijke vormen van samenwerking tot stand te brengen en hebben inmiddels veel bereikt. Kennisuitwisseling vervult ook hier een belangrijke rol. De Regionale Directies van Rijkswaterstaat hebben ten behoeve van de genoemde samenwerkingsvormen voor kennisoverdracht gezorgd. Deprovincies zullen in verband met de decentralisatie een grotere sturende rol in de regio op zich nemen.
Snelheidsbeheersing blijft vooralsnog een bijzonder taai vraagstuk. Het is moeilijk duurzame effecten te bereiken en er is een integrale aanpak nodig. Er valt dus nog veel over te leren. Daarom is er ook behoefte aan adviezen op maat, aan symposia en aan cursussen. Aan de organisatie hiervan dient invulling te worden gegeven in overleg tussen landelijke instanties en de regio (met name de ROV's). Een coördinatiepunt zou als neventaak kunnen hebben om de markt voor deze instrumenten te verkennen.
Voorgesteld wordt de bestaande kennisuitwisseling, die verbrokkeld is en in enkele van de meest dringende behoeften niet voorziet, langs deze lijnen te versterken
Exchange of knowledge concerning speed management
The control of driving speed is one of the major subjects of road safety policy. The study reported here was intended to develop a proposal describing how the exchange of knowledge in this field could be organised. Working meetings were organised with policy officers and administrators, where the need for knowledge in the field of speed control and preferences for certain types of knowledge exchange were considered. A distinction was made between (a) knowledge regarding the content of policy measures and (b) knowledge regarding the organisation of policy, i.e. the process-related aspects.
It was shown that the need for knowledge regarding speed control is still very great, both with regard to policy and process. This need for knowledge relates to a large number of different subjects, which can be summarised in five themes:
- underpin policy and provide a general overview of the options available;
- improve the approach taken, both with regard to content and process;
- practical experiences;
- involvement of citizens and the community;
- evaluation.
Twelve forms of knowledge transfer were submitted and discussed. A reference book, an electronic database and a periodical publication serve as aids for ‘desktop' use. They can supply the data and expertise to enable a stepwise approach. Most of the implementors who participated in the working meetings expressed a great need for such aids. There is also a clear need for a coordination point which enables the rapid location of supplementary information corresponding with the specific circumstances encountered.
The exchange of knowledge using these four instruments is best organised primarily at a nationwide level. It is self-evident that the Netherlands Transport Research Centre AVV, SWOV Institute for Road Safety Research the Centre for Research and Standardization in Civil and Traffic Engineering C.R.O.W should be employed for this purpose. In turn, these bodies should organise cooperation with other organisations, such as the Police Traffic Institute (PVI).
Working on speed control requires cooperation, particularly at regional level. For this purpose, networks and working groups are required, as well as a ‘missionary' to involve officers or organisations in policy. The main task of the Regional Committees for Road Safety (ROVs) is to bring about such forms of cooperation; they have already achieved much. The exchange of knowledge also fulfils an important role here. TheRegional Directorates of the Department of Public Works have assumed responsibility for the transfer of knowledge to assist the abovenamed forms of cooperation. As a result of decentralisation, the provincial authorities will assume a greater regulating role in the region.
The control of speed is still a particularly tenacious issue. It is difficult to achieve sustainable effects, and an integrated approach is needed. Hence, much knowledge still needs to be gathered in this field. Therefore, made to measure recommendations, symposia and courses are required. The organisation of these facilities should be realised in consultation between national and regional authorities (in particular the ROVs). A coordination point could be given the additional task of exploring the market for these instruments.
It is proposed to reinforce the existing exchange of knowledge - which is fragmented and does not meet some of the most compelling needs - along these lines
