Beleidsmakers en belangenbehartigers verwachten veel heil van een hoger fietsgebruik. Het zou bijdragen aan de verbetering van de bereikbaarheid, de leefbaarheid, de lokale luchtkwaliteit, de verkeersveiligheid, de volksgezondheid en de bestrijding van de klimaatverandering. In deze studie is met behulp van geavanceerde modellen de grootte van de effecten in kaart gebracht. Daarbij is uitgegaan van de heldere aanname dat in 2020 het fietsgebruik met 10 procent is toegenomen. Uit de analyses blijkt inderdaad dat fietsbeleid een soort Haarlemmerolie is. Het biedt verlichting bij uiteenlopende maatschappelijke kwalen, maar de mate waarin verschilt nogal. Het heeft vooral effectief op de parkeerdruk en de bereikbaarheid. Op basis van de resultaten zijn de volgende stellingen geformuleerd: - De belangrijkste redenen voor gemeenten om te investeren in de fiets zijn de bereikbaarheid en de kwaliteit van de openbare ruimte. - Door een hoger fietsgebruik boeken automobilisten reistijdwinst. Deze moet verrekend worden door een deel van de inkomsten uit autoparkeren of rekening rijden te investeren in fietsvoorzieningen. (Author/publisher)
Samenvatting