Allerlei typen verkeerssignalering worden gebruikt om het gedrag van de verkeersdeelnemer te beïnvloeden. Dit sturen vindt momenteel plaats op basis van incidenten. Nadat er een ongeval heeft plaatsgevonden of een file is ontstaan, waarschuwt het systeem de verkeersdeelnemers en geeft hen adviezen over hoe verder te handelen. In dit onderzoek wordt gezocht naar een preventieve aanpak. Wanneer een gevaarlijke situatie dreigt te ontstaan, wil men de verkeersdeelnemer waarschuwen, opdat de problemen voorkomen kunnen worden in plaats van achteraf opgelost. Daartoe is het nodig dat er criteria worden ontwikkeld die aangeven dat een situatie gevaarlijk is of dreigt te worden. Gevaarlijke situaties ontstaan in de interactie tussen verkeersdeelnemers, niet in de verkeersstroom als geheel. De aandacht is dan ook gericht op de individuele verkeersdeelnemers en op interactie tussen individuen. Hierbij spelen twee aspecten een rol: Het vóórkomen van incidenten die zich kunnen ontwikkelen tot gevaarlijke situaties en de mate waarin bestuurders in staat zijn om adequaat op een gevaarlijke situatie te reageren. De auteurs hebben theoretische modellen ontwikkeld die een maat geven voor beide aspecten op basis van individueel gedrag. Detectielussen in het wegdek van de snelwegen vormen de bron van informatie. Individuele gegevens over alle passerende voertuigen worden gebruikt om een beeld te vormen van het verkeer op de weg. Het oordeel over de veiligheid van een verkeerssituatie wordt opgebouwd uit de twee genoemde elementen. Voorlopige toetsing van de modellen met behulp van praktijkmetingen laat zien dat met de ontwikkelde modellen tenminste én van de onveilige situaties die in de data voorkomen een kwartier van te voren voorspeld kan worden. Uitgebreidere toetsing van de modellen zal moeten aantonen hoe groot de voorspellende waarde van de modellen precies is. (Author/publisher)
Samenvatting