De Provinciale Verkeersveiligheidsscan Limburg 1997-1999' laat zien dat de verkeersveiligheidsdoelstelling in 2010 voor het RMO Maastricht niet haalbaar is gegeven de huidige categorisering en infrastructurele maatregelen. De verkeersveiligheidsdoelstelling voor het RMO Maastricht voor 2010 is een besparing van 20 ernstige slachtoffers per jaar. Om de doelstelling te halen is gezocht naar een andere verkeersveiligheidsaanpak, namelijk het bundelen van verkeer op een beperkt aantal gebiedsontsluitingswegen (GOW) met hoge intensiteiten en een laag risico. Binnen het RMO Maastricht bevinden zich veel GOW's met een hoog risico. Deze pilot is dan ook bedoeld om ervaring op te doen met deze gewijzigde verkeersveiligheidsaanpak waarbij de huidige wegcategorisering opnieuw tegen het licht wordt gehouden. De concretisering van de wegcategorisering heeft plaatsgevonden vanuit het oogpunt van verkeersveiligheid, waarbij de uitkomst van de verkeersveiligheidsscan als strategie wordt gehanteerd met het volgende drieledige doel: 1 optimaliseren van de wegcategorisering; 2 inschatten van de effecten als gevolg van deze functieverandering; 3 ontwikkelen van een maatregelpakket. Op basis van een modelmatige insteek is een gereduceerd netwerk van GOW's ontstaan. De insteek heeft plaats gevonden vanuit doelstellingen voor verkeersveiligheid, bereikbaarheid, leefbaarheid en inpasbaarheid. Dit heeft de kapstok-variant opgeleverd: een basisnetwerk van hoofdontsluitingsweg en De kapstok-variant is uiteindelijk opnieuw tegen het licht gehouden op basis van een kwalitatieve toets, omdat diverse knelpunten bleven bestaan. Dit heeft geleid tot de haalbaarheidsvariant: een uitgebreider netwerk, waarin meer GOW's zijn opgenomen dan in de kapstok-variant en waarin bovendien verschillende wegen zijn aangewezen als erftoegangswegen van een hoger type. Dit vanwege een specifieke functie die zij vervullen voor bijvoorbeeld openbaar vervoer. De effecten zijn op de volgende aspecten in beeld gebracht: 1 effecten op verkeerscirculatie; 2 effecten op verkeersveiligheid van verkeerscirculatie en maatregelen; 3 effecten op leefbaarheid en bereikbaarheid. Doordat wijzigingen in het netwerk hebben plaatsgevonden ontstaan nieuwe verkeersstromen in het netwerk. Voor beide netwerken zijn de nieuwe verkeersstromen in relatie tot de capaciteit afgeleid. Voor beide netwerken blijken in 2010 capaciteitsproblemen ontstaan op met name de N278 en de Ringweg in Maastricht. Het effect op verkeersveiligheid is op basis van twee rekenscenario's voor beide netwerken ingeschat als gevolg van de verschuiving in intensiteiten en een verandering van vormgeving. In het ene scenario wordt een daling van 13 ernstige slachtoffers per jaar ingeschat voor zowel de kapstok- als de haalbaarheidsvariant. In het andere scenario is dat een daling van 4 ernstige slachtoffers voor de kapstok-variant en een daling van 1 S ernstige slachtoffers op de haalbaarheidsvariant. Als gevolg van de verschuivingen in functies en intensiteiten van het netwerk zullen tevens veranderingen optreden in de bereikbaarheid- en leefbaarheidsaspecten. Voor beide netwerken geldt dat de genoemde verschuivingen voor enkele bereikbaarheidsaspecten een verslechtering opleveren. Hiervoor is in vele gevallen een oplossing gevonden in het aanmerken van hogere erftoegangswegen. Voor de leefbaarheidsaspecten leveren de genoemde verschuivingen een verbetering op. Voor de kapstok-variant komt het verwachte effect volgens beide scenario's gemiddeld neer op een verwachte besparing van 9 ernstige slachtoffers. Voor de haalbaarheidsvariant komt dit gemiddeld neer op een verwachte besparing van 14 ernstige slachtoffers. De uitvoering van de haalbaarheidsvariant levert een hogere besparing op dan de kapstok-variant. De uitvoering van de haalbaarheidsvariant vergt echter ook aanzienlijk hogere investeringen dan de uitvoering van de kapstok-variant. De kosten voor de kapstok-variant is geschat op 103 miljoen gulden. De haalbaarheidsvariant is geschat op 125 miljoen. Uitgegaan van de haalbaarheidsvariant is ingeschat dat 70% van de doelstelling kan worden bespaard. Door de inrichting van verblijfsgebieden, volgens de richtlijnen van Duurzaam Veilig, zullen ook nog ernstige slachtoffers zijn te besparen. Ook met maatregelen als voorlichting en educatie zijn nog slachtoffers te besparen. Wanneer al deze ingeschatte effecten worden bezien, dan lijkt de doelstelling voor 2010 haalbaar. (Author/publisher)
Samenvatting