Om de mogelijke mobiliteitseffecten van nieuwe plannen en projecten in te schatten, wordt meer en meer beroep gedaan op het instrument van een mobiliteitseffectenstudie. Het doel hiervan is na te gaan of het vervoerssysteem de extra mobiliteit die gegenereerd wordt, nog op kwalitatieve wijze kan verwerken. Daarnaast gaat een dergelijke studie na wat de impact van deze mobiliteit is op de verkeersveiligheid, de verkeersleefbaarheid en het milieu. Samengevat betekent dit dat een degelijk uitgevoerde mobiliteitsstudie nagaat in welke mate de ontwikkeling van nieuwe plannen en activiteiten bijdraagt tot een duurzame mobiliteit. Tot op heden bestonden er geen richtlijnen voor het opstellen van dergelijke mobiliteitsstudies. Om deze leemte in te vullen, heeft de afdeling Beleid Mobiliteit en Verkeersveiligheid een overheidsopdracht uitgeschreven om een richtlijnenboek op te stellen met betrekking tot de vorm en inhoud van mobiliteitsstudies. Het richtlijnenboek werd in opdracht en onder de supervisie van de Afdeling Beleid Mobiliteit en Verkeersveiligheid geschreven door Tritel, met medewerking van Imob. Dit richtlijnenboek is bedoeld als werkinstrument voor initiatiefnemers, studiebureaus en gemeentelijke overheden. In het richtlijnenboek wordt een onderscheid gemaakt tussen een mobiliteitstoets en een mobiliteitseffectenrapport. De mobiliteitstoets is een beknopte nota die ook nuttig kan zijn bij eerder projecten met een eerdere beperkte mobiliteitsimpact Het is vooral een kwalitatief instrument. Het mobiliteitseffectenrapport (mober) is geschikt voor plannen en projecten met een belangrijke mobiliteitsimpact. Omdat niet elk mobiliteitsaspect voor elke mober even belangrijk is, wordt in het richtlijnenboek gewerkt met een aanstiplijst. Hierin vindt men de gewenste opbouw terug en kunnen mogelijke aandachtspunten aangeduid worden. (Author/publisher)
Samenvatting