n Nederland is incidentmanagement (IM) al een aantal jaren gebruikelijk op het hoofdwegennet. Het Ministerie van Verkeer en Waterstaat is op zoek naar verbeteringen aan het IM-proces en de IM-afspraken om de files als gevolg van ongevallen te verminderen. TNO en AVV hebben een lijst van mogelijke maatregelen aangelegd, en de acht maatregelen die ogenschijnlijk het grootste effect op voertuigverliestijden hebben doorgerekend. In die berekeningen stond de vraag centraal hoeveel voertuigverliestijd er bespaard kan worden. TNO ontwikkelde speciaal voor dit doel een wachtrijmodel voor incidenten, dat op basis van ongevalskansen opgeschaald kan worden naar het Nederlandse schaalniveau: de totale verliestijd op het hoofdwegennet. Als basis worden gegevens uit het Landelijk ModelSysteem en SMARA, een model voor het bepalen van de effecten op de betrouwbaarheid, gebruikt. Met het quickscanmodel verliestijden incidentmanagement is voor de situatie 2003 een aandeel van 19% voertuigverliestijd door incidenten berekend. Dit cijfer is inclusief pechgevallen, die ongeveer 4% van de voertuigverliesuren voor hun rekening nemen. Omdat het aandeel van 13% in 2004 algemeen als een onderschatting wordt gezien (slechts een deel van de incidenten wordt als zodanig geregistreerd), kan gesteld worden dat het quickscanmodel de voertuigverliesuren zuinig inschat. In de referentievariant is uitgegaan van het huidige niveau van incidentmanagement. Te zien is dat in 2020 de voertuigverliestijd door incidenten lager is dan in 2003. In 2010 echter is deze verliestijd bijna 2 keer groter dan in 2003. De daling na 2010 wordt ver-oorzaakt door flinke uitbreidingen van de capaciteit van de infrastructuur (het zogenaamde NoMo-pakket), wat de gemiddelde verkeersdrukte op de wegen flink laat zak-ken ten opzichte van 2010. In de situatie dat er geen incidentmanagement was geweest, zouden we in 2003 geconfronteerd zijn met ongeveer 65% meer voertuigverliestijd als gevolg van incidenten. In een workshop zijn ongeveer 30 verbeteringen op het incidentmanagementproces voorgesteld. De acht waarvan de inschatting was dat deze het grootste effect op verlies-tijden zouden hebben zijn met het quickscanmodel doorgerekend. Uit deze doorreke-ning blijkt dat gezamenlijk oefenen en evalueren van incidenten door de hulpdiensten de meeste verliestijd gaat besparen: van 11,5% in 2003 tot ruim 16% in 2020. Becijferd is dat deze maatregel in 2003 een jaarlijkse maatschappelijke baat oplevert van ruim 24 miljoen euro. Andere nuttige maatregelen zijn het snel wegslepen van voertuigen bij incidenten op de rijbaan, en het doorgeven van camerabeelden vanuit de verkeerscentrale aan de hulpdiensten. (Author/publisher)
Samenvatting