Het ministerie van Verkeer en Waterstaat wil komen tot een nieuwe aanpak van de registratie van gegevens van verkeersongevallen, om zo de werkelijke omvang van de verkeersonveiligheid te kunnen bepalen. Deze nieuwe aanpak wordt nader uitgewerkt door (in onderlinge samenwerking) de Adviesdienst Verkeer en Vervoer van Rijkswaterstaat, hoofdafdeling Basisgegevens (AVV/BG), het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) en de SWOV. Binnen deze context heeft de SWOV in opdracht van AVV/BG voor twee ernstcategorieën verkeersslachtoffers (ziekenhuisopnamen en gewonden die zijn behandeld op een afdeling voor Spoedeisende Eerste Hulpverlening, dezogenoemde SEH-gewonden) een ophoogmethodiek ontwikkeld en toegepast, waarmee het werkelijke aantal van deze slachtoffers in de jaren 1994 t/m 1996 vastgesteld kan worden. De conclusies Het totale aantal ziekenhuisgewonden in Nederland ligt voor 1994 op 19.840, voor 1995 op 20.000 en voor 1996 op 19.420. Het totale aantal SEH-gewonden ligt voor 1994 op 99.200, voor 1995 op 102.500 en voor 1996 op 91.200. De bepaling van het werkelijke aantal ziekenhuisgewonden vindt plaats op basis van het bronbestand, de Landelijke Medische Registratie (LMR) dat ook voor 1996 op het laatste moment beschikbaar kwam. Daarnaast is een alternatieve rekenmethodiek ontwikkeld die uitgaat van VOR-gegevens en een verwachting over de ontwikkeling van de registratiegraad; dit alternatief kan worden toegepast wanneer er voor enig jaar nog geen definitief LMR-bestand beschikbaar is. In beide gevallen heeft het resultaat van een eerder uitgevoerde koppeling tussen VOR-gegevens en LMR-gegevens als basis gediend. Bij het bepalen van de onzekerheidsmarge in het totaal aantal ziekenhuisgewonden (dat rond de 20.000 per jaar ligt) is aangenomen dat de aan de berekeningen ten grondslag liggende modelaannamen (voor het merendeel afkomstig uit het eerder uitgevoerde koppelingsonderzoek LMR-VOR voor de jaren 1992 en 1993) nog steeds opgaan. De statistische onzekerheidsmarge in het totaal aantal ziekenhuisopnamen komt op ±1%. Behalve aantallen slachtoffers zijn ook aantallen ongevallen geschat, met behulp van een speciaal hiervoor ontwikkelde methodiek op basis van VOR-gegevens. Tevens zijn slachtoffers en ongevallen onderverdeeld naar belangrijke kenmerken zoals wijze van deelname, leeftijd en geslacht (deze drie alleen voor slachtoffers), maand, weekdag, dagdeel en provincie. Demarges in de onderverdelingen zijn duidelijk groter dan die in de totalen. De bepaling van de werkelijke omvang van SEH-gewonden vindt plaats op basis van het bronbestand VIPORS (Verkeersongevallen in het Privé Ongevallen Registratie Systeem), waaruit definitieve cijfers van 1994 t/m 1996 beschikbaar zijn. Door nadere selectie daaruit zijn de betreffende jaarbestanden aangepast aan de tussen AVV, CBS en SWOV voor dit doel afgesproken definitie van een verkeersongeval. Dit betreft het weglaten van groepen die in het kader van IVO (Integratiekader Verkeersongevallen) niet als verkeersslachtoffer worden beschouwd en het weglaten van alle records van doden en ziekenhuisopnamen. Er resteren omstreeks 11.500 tot 12.500 records voor elk van de drie bestandjaren. Van deze gecorrigeerde bestanden wordt de mate van representativiteit bepaald met behulp van VOR-gegevens. De conclusie daarbij is dat, gegeven de beperkte toetsingsmogelijkheden, er sprake is van een hoge mate van overeenkomst tussen SEH-verkeersslachtoffers in het VIPORS-bestand en die in alle Nederlandse ziekenhuizen. Voorts wordt de onzekerheidsmarge bepaald van de geschatte opgehoogde aantallen. Deze komt voor het totaal uit op 6%. Het totale aantal SEH-gewonden dat voor 1994 en 1995 op ongeveer 100.000 en voor 1996 op ruim 90.000 ligt, kent dus een onzekerheidsmarge van respectievelijk rond de 6.000 en 5.500 gewonden. Evenals voor de ziekenhuisgewonden is ook voor de SEH-gewonden een aantal relevante onderverdelingen uitgewerkt en is op basis van de eerder genoemde methodiek het aantal bijbehorende ongevallen bepaald. Ten slotte worden aanbevelingen gedaan om in de toekomst te komen tot nog betere schattingen van de werkelijke omvang van de verkeersonveiligheid. Als belangrijkste verbeteringsmogelijkheid voor de bepaling van het werkelijk aantal ziekenhuisopnamen wordt daarbij gewezen op een herhaling van het koppelingsonderzoek VOR-LMR
Estimating the actual extent of road safety from 1994 through 1996 The Ministry of Transport and Public Works wishes to arrive at a new approach for registering data concerning road traffic accidents to be able to determine the actual extent of unsafe road traffic conditions. This new approach is being elaborated in more detail by the collaborative efforts of the Netherlands Transport Research Centre, Department for Statistics and Data Management (AVV/BG), Statistics Netherlands (CBS) and SWOV Institute for Road Safety Research. Within this context, SWOV was commissioned by AVV/BG to develop and apply an incremental method denoting two separate categories for the severity of injuries sustained by road casualties (hospital admissions, and injured persons treated in the hospital's Emergency Care Department) so that the actual number of these casualties from the years 1994 through 1996 could be determined. Conclusions The total number of hospital admissions resulting from road traffic accidents occurring in The Netherlands was 19,840 for 1994, 20,000 for 1995, and 19,420 for 1996. The total number injured persons requiring hospital emergency care as a result of road traffic accidents occurring in the Netherlands was 99,200 for 1994, 102,500 for 1995, and 91,200 for 1996. Determining the actual number of hospital admissions as a result of road traffic accidents was done on the basis of the source file known as the National Patient Register (NPR) which became available at the last minute for 1996 as well. In addition, an alternative calculation method was developed that is based on VOR data and an expectation concerning the development of the registration rate; this alternative can be used in cases when there is no final LMR file available. Serving as a basis when applying either of these methods was the result of a previously made link between VOR figures and LMR figures. In determining the standard deviation in the total number of hospital admissions (a figure that is approximately 20,000 every year), it is assumed that the model hypotheses (the majority of which originated from the previously carried out LMR-VOR research for the years 1992 and 1993) on which the calculations were based, is still valid. The statistical standard deviation in the total number of hospital admissions was approximately 1%. Besides the numbers of casualties, the numbers of accidents were also estimated with the use of a method especially developed for this purpose and based on VOR data. At the same time, casualties and accidents were subdivided according to important characteristics; casualties were categorised according to how they participated in the accident as well as their ages and genders, while the accidents were categorised according to the month, day of the week, period during the day, and the province in which they occurred. The margins between the subdivisions are definitely wider than those between the totals. Determining the actual extent of injuries requiring hospital emergency care was based on the source file known as VIPORS (Road Traffic Accidents in the Private Accident Registration System) which made available final figures from 1994 through 1996. By further selecting from these, the annual files in question were adapted to the definitions agreed upon for this purpose among AVV, CBS and SWOV. This selection concerned the omitting of groups that were not considered to be road traffic casualties according to the integration framework for road traffic casualties (IVO) and the omitting of all records of deaths and hospital admissions. Approximately 11,500 to 12,500 records remained for each of the three annual files. How representative these adjusted files were was determined by using VOR data. The conclusion drawn was that, given the limited possibilities for estimating, there is a high degree of agreement between the numbers of road traffic casualties requiring hospital emergency care which are listed in the VIPORS file and those in all Dutch hospitals. The standard deviation was also determined from the number obtained using the incremental method. This resulted in 6% of the total. This means that the total number of injuries requiring hospital emergency care, a number which was approximately 100,000 for the years 1994 and 1995, had a standard deviation of around 6,000 injured persons. For 1996, when there were over 90,000 of these injuries, the standard deviation was around 5,500 injured persons. Just as was done for the hospital admissions, a number of relevant subdivisions was elaborated for the number of injuries requiring hospital emergency care, and the number of accidents involved was determined as based on the previously mentioned method. Finally, recommendations were made for the purpose of arriving at even better assessments of the actual extent of unsafe road traffic conditions in the future. The most important possibility indicated for improving the determining of the actual number of hospital admissions was a repetition of the study linking the VOR and LMR
