Binnen het onderzoeksveld verkeersveiligheid is er erg beperkt onderzoek naar het toene-mend vermogen, topsnelheid, gewicht, hoogte en breedte van voertuigen. Nochtans hebben deze factoren een invloed op verkeersveiligheid en leefmilieu. Uit een vergelijkend onderzoek (1983, 1993, 1999, 2004) van de meest verkochte merken en modellen in België wordt aangetoond dat wagens steeds maar meer vermogen hebben, steeds zwaarder worden, steeds sneller kunnen rijden. Het toenemende vermogen en snel-heid staat haaks op de pogingen om de snelheid van voertuigen onder controle te houden. Al-hoewel de snelheidsmaxima in Europa meestal niet boven 130 km/uur gaan, worden wagens aangeboden met een vermogen en topsnelheid die dit ruim overschrijden. Deze hoge topsnel-heden en vermogens kunnen wettelijk op de openbare weg niet worden gebruikt; dit schept zowel voor de consument als de overheid problemen. De consument krijgt een vermogen en snelheid aangeboden waarvan hij hooguit maar 2/3 nodig heeft. Dat het moeilijk is om aan de verleiding van deze vermogens en topsnelheden te weerstaan blijkt steeds op onze wegen. Het snelheidsmanagement van de overheid wordt telkens bemoeilijkt: het lijkt op dweilen met de kraan open. Het toenemende gewicht van voertuigen zorgt voor een enorme, vermijdbare energieverspilling. Een zuinige, lichtere wagen betekent niet het inboeten op rijcomfort maar wel een mo-gelijkheid om de doelstellingen van Kyoto te halen. In deze paper wordt voorgesteld om dringend krachtsratio’s voor voertuigen op te stellen. Belangrijk in deze paper is het onderzoeksobjectief om de productaansprakelijkheid van autoconstructeurs in te roepen. Dit geldt zowel voor de aspecten van verkeersveiligheid als voor de bescherming van het leefmilieu. (Author/publisher)
Samenvatting