Hoe ervaren Nederlanders de leefbaarheid van hun woonomgeving? Voelen zij zich er veilig? Hoe vaak zijn ze slachtoffer van criminaliteit en wat vinden ze van het functioneren van de politie? Op dit soort vragen geeft de Veiligheidsmonitor 2016 antwoord. De publicatie richt zich vooral op de periode 2012–2016 maar laat ook trends op lange termijn (vanaf 2005) zien. De Veiligheidsmonitor presenteert naast het landelijke beeld ook uitkomsten op het niveau van de regionale eenheden, districten en basisteams van politie en van de 50 grootste gemeenten van ons land. De cijfers in deze publicatie zijn gebaseerd op een jaarlijkse grootschalige enquête onder de Nederlandse bevolking van 15 jaar en ouder. In 2016 hebben meer dan 80 duizend personen de uitgebreide vragenlijst ingevuld. Dit grote aantal respondenten maakt het mogelijk om tot op een gedetailleerd niveau betrouwbare uitspraken te doen over de objectieve en subjectieve veiligheid in Nederland. In het afgelopen jaar hebben Nederlanders de leefbaarheid van hun buurt iets positiever beoordeeld. Ook de veiligheidsbeleving is verbeterd, zowel in de eigen woonomgeving als in het algemeen. Het aantal Nederlanders dat naar eigen zeggen slachtoffer werd van vermogensdelicten is licht gedaald; het slachtofferschap van geweld en vandalisme is min of meer gelijk gebleven, evenals dat van cybercrime. Nederlanders zijn in 2016 positiever gaan oordelen over het functioneren van de politie, zowel in het algemeen als in de eigen woonomgeving. De beschikbaarheid van de politie in de buurt wordt hoger gewaardeerd. Op lange termijn laten de veiligheidsbeleving, het slachtofferschap van criminaliteit, en het oordeel over de politie een positieve ontwikkeling zien. De Veiligheidsmonitor is een samenwerking tussen het Centraal Bureau voor de Statistiek en het ministerie van Veiligheid en Justitie. (Author/publisher)
Samenvatting