Op 1 januari 1994 is de Tracéwet van kracht geworden. De tijdsduur van inspraak en bestuurlijke procedures rond de besluitvorming van nieuwe tracés (weg-, rail-, water- en corridortracés) is daarmee verkort tot maximaal drie jaar. De nieuwe wet vormde aanleiding om ook de Handleiding Besluitvorming Hoofdinfrastructuur van Rijkswaterstaat te herzien. Deze handleiding wordt gebruikt door de projectleiders bij de Regionale Directies van Rijkswaterstaat, die belast zijn met het schrijven van projectnota's. In dit rapport wordt het concept van de herziene Handleiding Besluitvorming Hoofdinfrastructuur doorgelicht op het aspect verkeersveiligheid. Het accent ligt op procedures rond tracés van auto(snel)wegen. In detail is aangegeven welke rol verkeersveiligheid speelt in de procedures van de vijf besluitvormingsfasen die de handleiding onderscheidt. Onderzocht is wat de kwaliteit van het afweegcriterium verkeersveiligheid is in elk van deze fasen, en hoe die kwaliteit in de betreffende context verbeterd kan worden. Het blijkt dat de Tracéwet veel meer mogelijkheden biedt om het aspect verkeersveiligheid in te brengen als afweegelement bij de besluitvorming, dan de mogelijkheden die in de concept-handleiding worden benut. Dit rapport geeft verder een overzicht van mogelijke oplossingsrichtingen/ verkeersveiligheidsonderzoeken die de inbreng van het aspect verkeersveiligheid in de projectnota's kan verbeteren. De verschillende niveaus waarop deze oplossingsrichtingen kunnen worden toegepast, worden besproken. Tevens worden de grenzen van toepasbaarheid en de gebruikersvriendelijkheid van deze oplossingsrichtingen aangegeven. In hoofdstuk 6 wordt samenvattend geschetst in welke fasen van besluitvorming aanpassingen met betrekking tot het aspect verkeersveiligheid gewenst zijn, toegesneden op de beschrijving van deze fasen in de handleiding. In kort bestek wordt ook aangegeven welke instrumenten kunnen worden toegevoegd. In dit verband wordt ook het `duurzaam-veilig tracé-alternatief' beschreven, waarbij een parallel getrokken wordt met het meest milieuvriendelijke alternatief. Tot slot bespreekt dit rapport de planningsprocedures rond verkeersonveilige autosnelwegen, een kwestie die verband houdt met een Tweede Kamer-vraag
The road safety aspect of route proposals On 1 January 1994, the Dutch Roads and Railways Act took effect. ThisAct has shortened the length of public enquiries and administrative procedures surrounding decisions on new route proposals (road, rail and water routes and transport corridors) to a maximum of three years. The new Act has also prompted a review of the Department of Public Work's Guidelines on Decision-making for Strategic Infrastructure Projects. These Guidelines are used by project leaders at the Regional Directorates of the Department of Public Works, who are responsible for writing project reports. This report evaluates the draft copy of these revised Guidelines in respect of road safety, focusing mainly on the procedures applied to proposed highways (including motorways and dual carriageways). It provides a detailed explanation of the role of road safety in the procedures employed in the five decision-making phases used in the Guidelines. The report assesses the quality of the road safety input in each of these phases, and suggests ways of improving this quality in each context. It concludes that the Roads and Railways Act provides many more opportunities for utilising the road safety aspect as a decision-making criterion than are exploited in the draft copy of the revised Guidelines. The report lists possible solutions/road safety surveys which could improve the input of the road safety aspect in the project reports. Itdiscusses the various levels at which these solutions could be applied, and indicates their user-friendliness and the limits of their applicability. Chapter 6 of the report indicates briefly in which phases of the decision-making process adjustments relating to road safety should be made, based on the breakdown used in the Guidelines, and briefly indicates the instruments that could be used. It also describes the concept of the `inherently safe route proposal', in which a parallel is drawn with the most environmentally-friendly alternative. Finally, the report discusses the planning procedures applied to dangerous highways, an aspect relating to a question raised in Parliament