De huidige ruimtelijke configuratie van het busstation van Groningen bestaat uit een visgraat met 14 perrons voor hoofdzakelijk het streekvervoer met daarachter een eilandperron voor de stadsbussen. Vanwege de drukte in met name de spitsuren ontstaat er congestie op de toevoerwegen naar het busstation. Het busstation is hierdoor slecht bereikbaar voor het busverkeer. Op het busstation zelf ontstaat een onveilige situatie doordat de reizigers van dezelfde verkeersruimte gebruik maken als de bussen. Het gezamenlijk gebruik van deze beperkte ruimte draagt bij aan de slechte doorstroming op het busstation zelf. Naast de busreizigers dragen ook nog omvangrijke stromen voetgangers en fietsers tussen het treinstation en de binnenstad bij aan de chaos op het busstation. In de toekomst zal de aanleg van een tramlijn met een keerlus door het busstation de situatie niet overzichtelijker maken. Om deze complexiteit te kunnen analyseren en nieuwe ontwerpen van het gebied te kunnen toetsen zijn verkeerssimulaties uitgevoerd middels een nieuw ontwikkeld simulatieprogramma waarin de functionaliteiten van VISSIM en Simbus met elkaar zijn geïntegreerd. Het verlengen van de visgraat ten koste van het eilandperron en het introduceren van een ongelijkvloerse kruising voor langzaam verkeer tussen de binnenstad en het station kunnen de problemen in belangrijke maten verminderen. Voor de langere termijn zou men echter een verplaatsing van het busstation naar de achterzijde van het treinstation moeten overwegen. (Author/publisher)
Samenvatting