Geïnterviewde stelt dat verkeersongelukken van epidemische omvang zijn geworden waarvan de gevolgen van het wegverkeer met een zekere onverschilligheid, als een risico, dat men nu eenmaal in dit moderne leven loopt, of met een berusting uit een vermeende onafwendbaarheid, zoals in de Middeleeuwen pest en cholera werden aanvaard. Toch kan er, volgens geïnterviewde nog veel preventief tot voorkoming van noodlottige ongevallen van verkeersongelukken worden gedaan. Men kan er niet in berusten dat bij kinderen boven één jaar in 1960 het verkeersongeluk bovenaan de lijst van doodsoorzaken stond, hoog boven door ziekte van welke aard dan ook. Gemiddeld overlijden er elke dag zes Nederlanders in het verkeer: 2000 per jaar. Daarbij moeten dan nog 50.000 gewonden worden geteld, van wie bijna de helft zwaar gewond.
Samenvatting