Het belangrijkste onderscheid bij bermongevallen is of de bestuurder wel of niet de controle over het voertuig heeft verloren. Bij verlies van controle is het voertuig in de slip geraakt. Uit onderzoek uit Australië en Nieuw-Zeeland blijkt dat auto’s waarover de controle is verloren onder een grotere hoek de berm inrijden, en ook beduidend verder de berm inrijden dan auto’s waarover de controle is behouden. Auto’s die in de slip zijn geraakt, komen verder dan de obstakelvrije zone (zie de vraag Hoe ziet een veilige zijberm (of buitenberm) eruit?), zo blijkt uit simulaties [6] [7]. In bermongevallen waarbij de controle over de auto is behouden, is de inrijhoek beperkt; deze auto’s blijven in de meeste gevallen binnen de obstakelvrije zone [6] [7] [8]. Als de berm is voorzien van de gewenste obstakelvrije zone, is er bij behoud van controle dus een grotere kans om veilig in de berm tot stilstand te komen of de koers te corrigeren.
Het is niet bekend in welk deel van de bermongevallen in Nederland sprake is van een verlies of behoud van controle. Wel blijkt uit diepteonderzoek naar dodelijke ongevallen op rijkswegen, dat een relatief groot deel (meer dan 15% in de periode 2015-2019) van de verkeersdoden door bermongevallen het gevolg is van een botsing met een obstakel buiten de obstakelvrije zone [9]. Mogelijk was hierbij dus sprake van verlies van controle.
