Hoe kan de veiligheid van scootmobielen, gesloten gehandicaptenvoertuigen en brommobielen (verder) worden verbeterd?

Scootmobielen

Uit de SWOV-dieptestudie naar scootmobielongevallen [5] komt een aantal maatregelen naar voren die de veiligheid van het rijden met een scootmobiel kunnen vergroten. Daarbij gaat het vooral om voertuigmaatregelen en infrastructurele maatregelen, ondersteund door trainingen. Deze maatregelen, bij voorkeur in combinatie, zouden de ‘typische’ scootmobielongevallen moeten helpen voorkomen (zie de vraag Wat zijn (mede)oorzaken van ongevallen met scootmobielen, brommobielen en gehandicaptenvoertuigen?):

	Voertuigmaatregelen Scootmobielen voorzien van een rem waarmee de gebruiker actief kan remmen in plaats van door de gashendel te moeten loslaten; Stabiliteit van de scootmobiel verbeteren door het voertuigontwerp aan te passen en stabielere scootmobielen te verstrekken; Scootmobielen voorzien van stuurhoekbeveiliging.
	Infrastructurele maatregelen Smalle fietspaden verbreden en krappe bogen herinrichten zodat ze (minstens) voldoen aan de geldende CROW-richtlijnen; Trottoirbanden langs fietspaden verwijderen of markeren en afvlakken; Opvallendheid van, en zicht op, oversteekvoorzieningen vergroten; Verkeersregelinstallaties (verkeerslichten) conflictvrij regelen. Deze infrastructurele maatregelen zullen overigens ook een gunstig effect hebben op de veiligheid van (snor)fietsers.
	Scootmobiel op maat en training Gezien de gebruikersgroep en de afwezigheid van rijgeschiktheidseisen, moeten scootmobielen zo gebruiksvriendelijk zijn dat ze na een korte instructie door iedereen veilig te bedienen zijn. Bij het verstrekken van scootmobielen vanuit de Wmo moet verder goed worden gekeken naar de mogelijkheden van de berijder (verstrekking op maat) en gezorgd worden voor een goede praktische training. Een toenemend aandeel van de scootmobielen wordt echter particulier aangeschaft. Dat kan ertoe leiden dat de scootmobiel minder geschikt is voor de gebruiker. Een praktische training kan hier niet voor compenseren.

Deze maatregelen komen in grote lijnen overeen met wat eerdere studies aangeven [10] [21] [22]. De studie van Jonkhoff et al. [22] gaat nog iets uitgebreider in op de voertuig-gerelateerde maatregelen die de scootmobiel structureel veiliger kunnen maken en bespreekt ook de wijze waarop deze bijvoorbeeld via wetgeving of normeringseisen gerealiseerd kunnen worden. Zij noemen:

• een aparte rem met logische bediening;
• noodstopknop midden op de stuurconsole;
• logische gasbediening;
• fijngevoeligheid van de gasbediening verbeteren;
• minimale eisen aan de verlichtingssterkte (lux) van de voorlichten;
• reflectoren aanbrengen aan de achterzijde van de scootmobiel en eventueel op de wielen;
• minimumhoogte instellen voor de plaatsing van de achterlichten;
• gordel of airbags aanbrengen.

Gesloten gehandicaptenvoertuigen en brommobielen

Brommobielen en gesloten gehandicaptenvoertuigen zijn voor de inzittenden eigenlijk per definitie onveilige voertuigen. Dat komt door de slechte botsveiligheid, onder andere vanwege een maximumgewicht van 350 kilogram, in combinatie met de soms aanzienlijke snelheidsverschillen met het overige verkeer. Door het uiterlijk van deze voertuigen zijn met name brommobielen bovendien slecht te onderscheiden van ‘gewone’ kleine stadsauto’s, zodat ze voor andere verkeersdeelnemers niet duidelijk herkenbaar zijn. Deze algemene, inherente kenmerken, samen met het feit dat er weinig tot geen informatie is over de ongevalsomstandigheden van deze voertuigtypen, maakt het lastig om effectieve veiligheidsmaatregelen te definiëren.